پس از اینکه تصمیم گرفتید چه کسانی را مخاطب قراردهید و چه بگویید، گام بعدی این است که چگونه با آنها سخن بگویید. به عبارت دیگر، چگونه باید پیام انتخاباتی تان را به رای دهندگان انتقال دهید؟
پیش از آنکه توجه خود را به روشهای مختلف ارتباط با رای دهندگان معطوف کنیم، نکات مهمی وجود دارند که در مورد همه روشها مصداق دارند.
- اولین آنها قانون منابع محدود است، به این معنا که باید مشخص کنید هر روش چه مقدار هزینه از لحاظ زمان، پول و نیروی انسانی می برد
- دوم، قابلیت جایگزینی منابع و روشها است؛ به این معنا که اغلب میتوان مقصود یکسانی را با منابع گوناگون به انجام رساند.
- و در نهایت، میزان تاثیرگذاری هر روش در ترغیب رای دهندگان، شناسایی حامیان و افزایش مشارکت به عنوان یکی از مهمترین گزاره هایی که باید در خصوص نتیجه گیری راجع به روشهای مختلف در نظر گرفته شود، اهمیت دارد.
قانون منابع محدود
همانطور که پیشتر گفته شد، هر مبارزه سیاسی از جمله مبارزات انتخاباتی، یک فرآیند ارتباطی است و همه ستادهای انتخاباتی برای برقراری صحیح این ارتباط، سه منبع در اختیار دارند؛ زمان، پول و نیروی انسانی. این منابع به طرق بیشماری میتوانند با یکدیگر ترکیب شوند و تنها راه چاره آن است که از بهترین ترکیب ممکن استفاده شود تا کارآ ترین وضعیت در به کارگیری نهادها به وجود آید. چرا که باید به ازای هر ساعت کار نیروی داوطلبتان و هر واحد پولی که صرف می کنید، بیشترین اثر را بر رای دهندگان باقی بگذارید. در طراحی بخش ارتباط با رای دهندگان برنامه انتخاباتی تان، بی نهایت مهم است که به خاطر داشته باشید منابع شما محدودند. هر تصمیمی در راستای انجام کاری، تصمیم به عدم انجام کار دیگری است. وقتی بیست نفر از نیروی انسانی شما اعلامیه ها را پخش می کنند، آنها دیگر نمیتوانند تماس تلفنی با مردم داشته باشند. وقتی پول خود را صرف تبلیغ در تلویزیون می کنید، دیگر پولی برای ارسال نامه ندارید. زمانی که صرف بازدید از خریداران یک بازار می کنید، دیگر نمیتواند صرف مراجعه حضوری به خانه افراد شود. مهم است که هر سه منبع را بودجه ریزی کنید، به گونه ای که هرگاه لازمشان داشتید، در اختیارتان باشند و هر سه آنها با حداکثر کارآیی به کار روند. شما باید با حداقل منابع، حداکثر تاثیر ممکن را بر رای دهندگان بگذارید.
جایگزینی منابع و روشها
به یاد داشته باشید که میتوانید در اکثر مواقع از روشها و منابع متفاوتی برای انجام هدفی یکسان استفاده کنید. فرض کنید که نیاز دارید 10 هزار رای دهنده برای رای دادن به شما ترغیب شوند. برای این کار از همین فردا هزار نیروی داوطلب میتوانند با مراجعه خانه به خانه، هر یک ده نفر را مجاب به رای دهی به شما نمایند (بدون به کار بردن پول و زمان، اما با صرف میزان زیادی نیروی انسانی) یا اینکه خودتان میتوانید در طول 200 روز، هر روز با 50 رای دهنده صحبت کنید (بدون به کارگیری پول و نیروی انسانی، اما با میزان زیادی زمان) یا میتوانید در یک روز با یک پیام تبلیغاتی تلویزیونی با 10 هزار نفر ارتباط برقرار کنید (باصرف پول بسیار و تقریبا بدون به کارگیری زمان و نیروی انسانی )
شما اول باید بدانید که چه چیزی را میخواهید انجام دهید و سپس دریابید که کدام یک از روشهای بسیار، بهترین روش برای رسیدن به هدفتان است. اگر یک روش ممکن نیست، میتوانید روش دیگری پیدا کنید. به همین دلیل است که برنامه ریزی بسیار لازم است. ستادی که برنامه ندارد، اغلب با مشکل تامین پول، نیروی انسانی و زمانی کافی روبرو می شود .
اثربخشی برنامه ارتباطی شما با رای دهندگان
هرکدام از طرق ارتباط گیری با رای دهندگان سه امر را به درجات گوناگون ممکن میسازند:
- ترغیب رای دهندگان هدف
- شناسایی حامیان و در نهایت
- بالا بردن آرای شما
میزان محقق شدن هریک از این موارد، تعیین کننده کارآیی هریک از انواع روشهایی است که برای ارتباط با رای دهندگان به کار برده اید. نکته مهم آن است که یک ستاد انتخاباتی روشهایی را برگزیند که هنگامی با یکدیگرترکیب می شوند، هر سه مورد را به نحوی مطلوب به انجام رسانند . حال که علی الاصول با اجرای گامهای پیشین، پیامی روشن، دقیق و اثرگذار دارید، زمان آن است که از آن استفاده کرده و رای دهندگان هدفتان را مجاب کنید که نامزد شما بهترین نامزد این انتخابات است. رای دهندگان باید بدانند که پیام شما چیست و باید تا جای ممکن آن را بشنوند، تا در ذهنشان ثبت شود. به عبارت دیگر، شما باید پیامی ترغیب کننده را مرتبا برای افراد واجد شرایط رای دهی تکرار کنید. سرانجام، همچنان که دوره مبارزات انتخاباتی به انتهای خود نزدیک می شود، زمانی فرا میرسد که دیگر نمیتوانید رای دهندگان جدیدی را ترغیب کنید و تلاشهایتان باید معطوف به حفظ رای دهندگانی که قبلا ترغیب شده اند و اطمینان یافتن از این امر بشود که این افراد حتما در روز انتخابات به شما رای خواهند داد. برای انجام این کار، شما باید راهی برای شناسایی حامیان خود و کسانی که از طریق تلاشها و تماسهایتان ترغیب شده اند، داشته باشید. این بدان معنا است که باید پیش از فرارسیدن روز انتخابات، حامیان را شناسایی کرده باشید. همچنین لازم است نحوه دسترسی به آنها را در مدت زمانی اندک طراحی کرده باشید .
رای دهندگان هدف را ترغیب کنید
بیشتر تلاش انتخاباتی شما صرف آن خواهد شد که رای دهندگان هدفتان را مجاب کنید که شما بهترین نامزد انتخاباتی هستید و این به نفع خودشان است که به پای صندوقها رفته و به شما رای دهند . همه آنچه که تاکنون انجام داده اید(همه تحقیقات، تعیین هدف، هدف گیری مخاطبان و طراحی پیامی ترغیب کننده) به این دلیل بوده است که به این هدف برسید. حال باید تصمیم بگیرید که آسانترین راه تماس با این گروه عظیم از مردم و قانع کردن آنها به رای دهی به شما چیست؟ چرا که داشتن پیامی فوق العاده، اگر به گوش رای دهندگان نرسد، هیچ فایده ای ندارد . مردم اغلب هنگامی ترغیب به رای دهی می شوند که مطلب یکسانی را از منابعی گوناگون بشنوند. اگر از سازمان مدنی معتبری بشنوند که شما کاندیدای خوبی هستید، مراجعات خانه به خانه تان را ببینند، اعلامیه های ترغیب کننده انتخاباتی تان را مشاهده کنند و مقالات مثبتی در مورد شما در روزنامه ها بخوانند، به احتمال بیشتری شما را در خاطر خود نگاه داشته و به شما رای خواهند داد.
البته هیچ یک از انواع این تماسها نباید به شانس واگذاشته شوند. ستاد انتخاباتی اگر به خوبی سازمان یافته باشد، اطمینان حاصل خواهد کرد که همه این تماسها به وقوع پیوسته، اثرگذاری آن را سنجیده و سعی خواهد کرد که در هر روش، پیام به گونه ای انتقال یابد که هر بار در ذهن مخاطب با قوت بیشتری ثبات یابد.
آنها را به پای صندوق بیاورید
ماه ها تلاش شما برای راضی کردن مخاطبان به این منظور که شما بهترین کاندیدا هستید، هیچ فایده ای نخواهد داشت، اگر آنها در روز انتخابات به پای صندوقها نرفته و به شما رای ندهند. افراد اغلب احساس می کنند که یک رای آنها تاثیری بر انتخابات ندارد. به آنها باید فهمانده شود که جزئی از جریانی بزرگترند و حمایت آنها از کاندیدای شما حتی به تنهایی بسیار مهم است. اغلب یک یادآوری ساده (یک تماس تلفن یا اعلانی مکتوب) کافی است تا مطمئن شوید که آنها رای خواهند داد. با توجه به اینکه تمام تلاشهای افراد به عنوان مرحله ای از «به پای صندوق آوردن » شما وابسته به رای دادن حامیان و ترغیب شدگان به رای دهی به شما است، از مبارزه انتخاباتی یاد می شود . در واقع باید آن را مرحله ای دانست که همه کارهای قبلی ستاد انتخاباتی در جهت آن انجام شده است. اگر یک ستاد انتخاباتی را با یک فروشگاه مقایسه کنید، که در آن نامزدهای انتخاباتی را به رای دهندگان میفروشد، روز انتخابات تنها روزی است که میتوان فروش را در آن انجام داد. مهم است که رای دهندگان به اندازه کافی ترغیب شوند تا در روز مزبور کالای شما را بخرند. آخرین فرصت تلاشهای انتخاباتی به ویژه در مرحله « به پای صندوق آوردن» بسته شدن صندوقها در روز انتخابات است. چه آماده انجام این مرحله نهایی باشید و چه خیر، فرصت دومی در کار نخواهد بود .
تلاش برای « به پای صندوق آوردن » به طرق مختلفی قابل انجام است، اما این روشهای مختلف تنها در یک جنبه با یکدیگر متفاوتند و آن اینکه آیا ستاد میداند(یا نیازی هست که بداند) با چه کسانی ارتباط برقرار شده و با چه کسانی برقرار نشده است . در مناطق و شرایطی که نامزد شما از حمایت قابل توجهی برخوردار است- برای مثال ۶ نفر از هر 10 نفر احتمالا به او رای خواهند داد- نیازی به شناسایی حامیان نیست. زیرا هر چه افراد بیشتری را به پای صندوق بکشانید، میدانید که اکثریت آنها به شما رای خواهند داد. در این مناطق میتوانید از آنچه « بیرون کشیدن بی حساب» نامیده می شود استفاده کنید، همه را بی توجه به آنکه بدانید آیا حامی شما هستند یا خیر، به پای صندوق بکشید. در این شرایط، ستاد میتواند نمادهایی را برای یادآوری کردن روز انتخابات به رای دهندگان نصب کند و آنها را ترغیب به رای دهی نماید.
همچنین ممکن است بخواهید به افراد هر چه بیشتری تلفن زده و از آنها دعوت کنید .در سایر مناطق و در شرایطی که حمایت ضعیفتر است، شما تنها باید به رای دهندگان حامی خود روز انتخابات را یادآوری کنیدو تنها باید آنها را به پای صندوقهای رای بیاورید. بنابراین مهم است که زمانی را صرف شناسایی حامیان خود، پیش از مرحله« به پای صندوق آوردن »کرده باشید.
برای این منظور نیاز به ایجاد یک پایگاه داده ها یا فهرست حامیان دارید. پس از تهیه پایگاه داده ها و یا فهرست حامیان نیز، مهم است که منابع و ابزارهای ارتباطی لازم با آنها را در اختیار داشته باشید، تا در زمان کوتاهی درست پیش از انتخابات با آنها ارتباط برقرار کنید. بنابراین بودجه ریزی صحیح زمان، پول و نیروی انسانی و داشتن برنامه ای واقع گرایانه برای چگونگی برقراری ارتباط با حامیان، از اهمیت فراوانی برخوردار است.
شناسایی رای دهندگان
به در اختیار داشتن فهرستی دقیق از حامیان، پیش از روز « به پای صندوق آوردن » از آنجایی که بخش عمده ای از تلاش برای انتخابات بستگی دارد، مهم است که از همان روزهای آغازین فعالیت انتخاباتی چگونگی شناسایی حامیان را مدنظر داشته باشید. شماباید منابعی را صرف ترغیب رای دهندگان کنید. اما اگر با آنها فقط ارتباط برقرار کنید، در حقیقت به آن امید بسته اید که روز انتخابات خودشان به پای صندوق بروند. در حالی که نباید چنین ریسکی را بپذیرید. شما با اطلاع از این که چه کسانی مجاب شده و میتوانید آنها را به پای صندوق بکشانید، شانس پیروزی خود را افزایش می دهید . در اغلب موارد تنها با پرسیدن یک سوال ساده میتوانید دریابید رای دهندگان از چه نامزدی حمایت می کنند. مردم اغلب مایل اند که نظرشان پرسیده شود و مشتاقانه آن را به شما خواهند گفت. یک مقیاس « ۳ و ۲ و ۱ » در نظر بگیرید، به این صورت که کسی که حامی شما است« ۱» ، کسی که هنوز تصمیم نگرفته است «۲» حامی رقیبتان «۳» نام بگیرند. هنگام تماس ستادتان با رای دهندگان سعی کنید سطح حمایت آنها را ارزیابی نمایید.و شما باید بیشتر منابع خود را در میان مخاطبان، هدف واقع در گروه »۲« معطوف کنید . همراه با شناسایی رای دهندگان، باید روشی برای حفظ ارتباط با آنها و اطلاع از وضعیت حمایتیشان داشته باشید. برای این کارمیتوانید از پروندهای کارتی یا حتی بهتر از آن از یک پایگاه داده های کامپیوتری استفاده کنید، تا بدین وسیله قادر باشید پیوسته فایلها را بسته به نیازتان به روز و مرتب سازید . این پایگاه داده ها باید تا جای ممکن دقیق باشد. تا کسی مستقیما به شما نگفته است، او را جزو حامیان به حساب نیاورید. در اغلب موارد اگر افراد تصمیمشان را نگرفته باشند یا حامی رقیبتان باشند، مستقیما به شما نخواهند گفت، بنابراین نباید با گفتن این که از ستاد انتخاباتی زنگ میزنید، به ذهن آنها جهت دهید.
