آشنایی با تکنیک ها و ترفندهای انتخاباتی و استفاده از آنها برای نامزدهای انتخابات از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است؛ چرا که با استفاده از این روش ها می توان از رقبا سبقت گرفت و برای رسیدن به هدف یعنی انتخاب شدن از سوی اقشار و اکثریت جامعه، گام های مثبت و پیش رونده برداشت و حتی در مواجه با نقدها و اظهارنظرهای جناح های سیاسی، با فراگیری این تکنیک ها به خوبی و به خواست اقشار مختلف جامعه پاسخ شایسته داد.
عمده تکنیک های کاربردی در انتخابات
تکنیک وحدت نمایی و اختلاف افکنی
در این روش جناح ها و گروه های سیاسی، خود و هواداران خود را قوی و محکم و حریف و جناح مقابل را دچار اختلاف و ضعیف تبلیغ می کنند.اگر در زمان انتخابات درباره قدرت یک جناح و اختلاف جناح دیگر خواندید یا شنیدید بدانید این یک شیوه تبلیغاتی است.
تکنیک می آید و نمی آید
در این تکنیک ابتدا سر و صدای فراوان درباره یک فرد می شود؛ بدین شکل که از ابراز تردید شروع می شود و در مراحل مختلف هدف خود را دنبال می کند.مثلا می گوید اگر مردم بخواهند می آیم و در ترفندی دیگر می گوید اگر احساس تکلیف کنم می آیم، خلاصه فضا به همین صورت ساماندهی می شود تا در ذهن مردم، آن شخص محور شود.
یارگیری کاغذی
جریان ها و گروه های سیاسی به گونه ای تبلیغ می کنند که گویی بعضی عناصر اصلی و جناح مقابل جذب آنها شده اند که به آن یارگیری کاغذی می گویند.چون کارشان را از روزنامه ها و سایت و فضای مجازی دنبال می کنند و اساس کارشان بر اصل صداقت نیست و فقط برای تضعیف جناح مقابل استفاده می کنند.
تکنیک ثبت نام حداکثری
بعضی جناح ها از این روش استفاده می کنند، وقتی احراز صلاحیت نشده ها روی قاعده نباشد، تعداد رد صلاحیت شده ها بالا می رود و این جناح ها روی رد صلاحیت شده ها مانور مظلومیت می دهند و برخی نهاد ها را در فشار قرار می دهند.و فضا را احساسی و سلامت انتخابات را خدشه دار می کنند.
برداشت جناحی از قانون
هرچه تنور انتخابات گرم تر شود احتمالا مردم درباره قانون بیشتر می خوانند و بیشتر می شنوند. تجربیات نشان می دهد قانون زمانی مقبول است که به نفع جریانات سیاسی باشد، در غیر اینصورت برچسبی به این قانون می زنند؛ شاید قانون استصوابی مصداق خوبی برای این مساله باشد.
نظارت استصوابی یک قانون است، هر کس یا هر گروه یا هر جناحی هم مخالف باشد باید تلاش کند تا این قانون عوض شود اما تا وقتی هست حتما باید اجرا شود. در مجموع باید کاندیدای مورد نظر خودش را عادت دهد به برخی سر و صداها در مورد برخی قانون های نظارتی چرا که این هم یکی از روش های بیرون کردن حریف از گود سیاست است.
دو قطبی سازی (دیو و دلبر)
احزاب و جریان های سیاسی در این تکنیک سعی می کنند عرصه رقابت های انتخاباتی را به دو قسمت تقسیم کنند: یکی سیاه و یکی سفید که البته خودشان سفید هستند و رقیبشان سیاه. این روش فضای انتخاباتی را کاملا احساسی می کند و فرصت و قدرت تفکر و تعقل را از افراد می گیرد.این دو قطب معمولا کاذب هستند و نیاز واقعی مردم را شکل نمی دهند.اما با فشار تبلیغاتی زیاد هیجان ایجاد می کنند.
تکنیک برچسب یا لیبل
این تکنیک شکل های مختلفی دارد و جریان و گروه های مختلف اغلب از این تکنیک استفاده زیادی می کنند. از ماه های قبل از انتخابات جریانات سعی می کنند اصطلاحا مردم را شرطی کنند؛ مثلا به قدری کلمه فساد را روی تصویر برخی اشخاص و جریانات تکرار می کنند که نزدیک انتخابات کسی اسم آن فساد را می آورد بلافاصله اسم آن شخص یا جریان در ذهن ها زنده می شود. یا مثلا کلمه نفوذ به قدری روی سوژه خاصی تکرار می شود که شما را بلافاصله یاد یک جریان با موضوع خاص می اندازد.باید مراقب این روش بود چرا که تکنیک قوی و کاربردی است.
کمپین سازی
نزدیک انتخابات عده ای واژه کمپ را در تبلیغات انتخاباتی بولد می کنند و در فصل انتخابات این کمپین های مردمی بیشتر برگزار می شود که در استراتژی کمپین انتخاباتی باید اهداف اصلی کمپین تبلیغاتی انتخاباتی مورد بررسی قرار بگیرد و بر اساس ارزشها، اهداف، سابقه و محدودیت های رای دهندگان و مخاطبین اصلی، اهداف و استراتژی کمپین تبلیغاتی تامین می شود.
کلام آخر
انتخابات عرصه رقابت در حوزه های گوناگون سیاسی، اجتماعی و … به شمار می رود كه اهمیت بسزایی در سرنوشت كشور دارد و نمایانگر مطالبات مردمی و خواست اجتماعی محسوب می شود. به همین منظور نامزدهای انتخاباتی به این مهم توجه ویژه ای دارند و می كوشند با ارایه برنامه ها و سیاست ها خود، آرای عمومی را جذب کنند و بر مناصب گوناگون تکیه زنند.
در این میان مراعات اصول اخلاقی و آداب اسلامی از جمله موارد مهمی است كه نامزدها و طرفداران آنها همواره باید به آن پایبند باشند و در تبلیغات، این موضوع را سرلوحه کارهای خویش قرار دهند. بی گمان بیان مسایل دور از واقعیت می تواند بدترین شیوه عمل تبلیغی باشد. تنها بایستی به امور و خواسته هایی توجه داشت كه در چارچوب اصول اسلامی، عقلانی و عقلایی است و از واقعیت برخوردار باشد.
